Η Δημητσάνα και η Στεμνίτσα, τα «πέτρινα κοσμήματα» της Αρκαδίας, εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη με την ομορφιά τους. Τα αρχιτεκτονικά σύνολα με πέτρινα αρχοντικά σπίτια και λιθόστρωτα καλντερίμια,καταπράσινα τοπία, με σπουδαία αξιοθέατα αλλά και αξιόλογη τουριστική ανάπτυξη κατέστησαν τις δύο ιστορικές κωμοπόλεις αγαπημένους προορισμούς για τους εκδρομείς.
Τα δύο χωριά άρχισαν να οργανώνονται και να αναπτύσσονται από τον 12ο αιώνα, ενώ από τα πρώτα κιόλας χρόνια της Τουρκοκρατίας εξελίχθηκαν σε εμπορικό κέντρο η μία, σε βιοτεχνικό η άλλη. Και οι δύο παρήγαγαν πολιτισμό και γέννησαν σπουδαίους ανθρώπους του πνεύματος χάρη στις Σχολές τους που ιδρύθηκαν τον 18ο αιώνα.
Δημητσάνα
Είναι κτισμένη αμφιθεατρικά γύρω από δύο λόφους, σε υψόμετρο 1.000μ. Είναι η πατρίδα του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε‘ και εθεωρείτο η μπαρουταποθήκη της Επανάστασης του 1821. Τα σπίτια της είναι υπόδειγμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής με διώροφα και τριώροφα με ξύλινα μπαλκόνια .Το χωριό δροσίζει με την αύρα του ο Λούσιος ποταμός, που κυλά στα πόδια του και είναι ένα από τα καλύτερα σημεία ράφτινγκ στην Ελλάδα.
Τα σημαντικότερα αξιοθέατα είναι τα σπίτια όπου έζησαν ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο Γρηγόριος ο Ε’, οι μπαρουτόμυλοι, το μουσείο της Υδροκίνησης.. Κυρίαρχη θέση μεταξύ των αξιοθεάτων της Δημητσάνας κατέχει το συγκρότημα της Σχολής και της Βιβλιοθήκης, ένα θησαυροφυλάκιο της ιστορίας και του πολιτισμού ολόκληρης της ευρύτερης περιοχής.
Ένας κεντρικός δρόμος με μαγαζιά, καφενεία και κίνηση είναι αυτός που χωρίζει το χωριό στα δύο. Πάνω σε αυτόν συγκεντρώνεται όλη η ζωή του οικισμού. Από τον φούρνο στην αρχή μέχρι τον ξενώνα και το μαγαζί με τα παραδοσιακά προϊόντα στη μέση ή τις ταβέρνες και τα καφέ προς το τέλος. Στους πίσω δρόμους, η ατμόσφαιρα είναι πιο ήσυχη και τα βράδια ρομαντική.
Στεμνίτσα
Τη Στεμνίτσα άνετα θα μπορούσε να την παρομοιάσει κανείς με μια όμορφη κυρία. Γεμάτη χάρη και καλαισθησία, προσελκύει αρκετούς επισκέπτες, που δεν χορταίνουν να την θαυμάζουν. Τα σπίτια της απλώνονται σε δύο πλαγιές του Μαινάλου σε υψόμετρο 1.100μ. Στα βυζαντινά χρόνια γνώρισε ημέρες δόξας και μετέπειτα έγινε κέντρο αργυροχρυσοχοΐας.
Τους επισκέπτες γοητεύει η παραδοσιακή αρχιτεκτονική των παλαιών αρχοντικών της, που έχουν ως κύριο δομικό στοιχείο την πέτρα και διατηρούνται αγέρωχα μέχρι σήμερα. Το σημαντικότερο ιστορικό κτίριο είναι της σχολής αργυροχρυσοχοΐας, ένα εντυπωσιακό τριώροφο πέτρινο κτίσμα, που προσελκύει αμέσως την προσοχή. 
Φαράγγια, έλατα, ξύλο και πέτρα, συνθέτουν το μαγευτικό σκηνικό του πανέμορφου χωριού. Η πλατεία της γεμάτη από ζωή, υποδέχεται κάθε επισκέπτη στα ζεστά cafe και στα παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία ενώ τα όμορφα ταβερνάκια προσφέρουν μοναδικές τοπικές γεύσεις και παραδοσιακά πιάτα.
To Λαογραφικό Μουσείο της Στεμνίτσας στεγάζεται σε ένα παλιό οίκημα του 18ου αιώνα.
Μια στάση στη Μονή Προδρόμου, που φιλοξενεί τις θαυμάσιες τοιχογραφίες του Θεοφάνη Κρητικού, επιβάλλεται.
Πριν φύγουμε, κάνουμε μια μικρή αλλά απολύτως απαραίτητη στάση στο εργαστήριο παραδοσιακών γλυκών, για τις απαραίτητες προμήθειες για… τη διαδρομή!
Η Δημητσάνα και η Στεμνίτσα απέχουν περίπου 2.5ώρες από την Αθήνα (200χλμ), με ξεκούραστη διαδρομή μέσω της εθνικής οδού Κορίνθου-Τριπόλεως.
Ταυτόχρονα βρίσκονται στο κέντρο της Πελοποννήσου: περίπου 55 χιλιόμετρα από την Τρίπολη, 60 χλμ από την αρχαία Ολυμπία, στα 80 χλμ από τον Πύργο και στα 100 χλμ από την Καλαμάτα.
