Σκαρφαλωμένα στις δυτικές πλαγιές του Ταΰγετου είναι δύο χωριά της Μεσσηνιακής Μάνης διαφορετικά από τα άλλα. Η Μηλιά και η Καστάνια διατηρούν όλα τα στοιχεία της μανιάτικης αρχιτεκτονικής, πλην όμως, βρίσκονται σε ένα καταπράσινο περιβάλλον με τρεχούμενα νερά που θυμίζει περισσότερο Πήλιο παρά την άνυδρη Μάνη της πέτρας. Από τα ονόματά τους και μόνο αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς ότι το φθινόπωρο είναι η καλύτερη εποχή για να τα επισκεφθείς…
Πρόσβαση
Στη Μεσσηνιακή Μάνη φτάνεις οδικώς αν ακολουθήσεις τη συνέχεια του περιφερειακού της Καλαμάτας. Βέβαια, ο υπερσύχρονος αυτοκινητόδρομος που συνδέει τη μεσσηνιακή πρωτεύουσα με την Αθήνα δίνει τη θέση του σε έναν στενό φιδωτό δρόμο. Αλλάξτε διάθεση, λοιπόν, και απολαύστε σε αργές ταχύτητες τη γραφικότητα της διαδρομής μέχρι τη Στούπα. Εκεί, οι πινακίδες θα σας οδηγήσουν αριστερά, στα ψηλά, στις «φωλιές» των δύο χωριών.
Αξιοθέατα – Δραστηριότητες
Η Καστάνια, σε υψόμετρο 700 μ, διπλωμένη μέσα στα βουνά, αθέατη ακόμα και από πολύ κοντά, υπήρξε σπουδαίο Βυζαντινό κέντρο από τον 13ο αιώνα. Στην περιοχή σώζονται πολλές εκκλησίες της Βυζαντινής περιόδου, ενώ πολλά σπίτια του χωριού, που κατοικείται συνεχώς μέχρι και σήμερα, είναι του 17ου αιώνα.
Ο πολυόροφος Πύργος Ντουράκη που αντιπροσωπεύει την παραδοσιακή μανιάτικη αρχιτεκτονική και ο ναός του Αγίου Πέτρου το παλαιότερο και σημαντικότερο μνημείο της Καστάνιας, είναι τα δύο σημαντικότερα αξιοθέατα του χωριού.
Στην πανέμορφη πλατεία θα φας στην Κληματαριά ότι έχει μαγειρέψει εκείνη τη μέρα για το σπίτι η κυρά Ελένη και η κόρη της. Απλά, ελληνικά και πεντανόστιμα πιάτα. Δεν φεύγεις χωρίς να πιεις έναν ζεστό καφέ από το παραδοσιακό καφενεδάκι που βρίσκεται ακριβώς απέναντι.
Μέσα σε ένα καταπράσινο φυσικό περιβάλλον, απλωμένη σε πέντε γειτονιές, η Μηλιά είναι ένα χωριό ζωγραφιά στα 550 μ., με αναπαλαιωμένα κεραμοσκέπαστα παραδοσιακά σπίτια, επιβλητικές εκκλησιές και ένα μεγαλόπρεπο καμπαναριό -μοναδικό στην περιφέρεια.
Μέσα από ένα οργανωμένο δίκτυο μονοπατιών, μπορείς να κάνεις μαγικές διαδρομές με τα πόδια από το ένα χωριό στο άλλο. Όπως και να έχει, επιβάλλεται μια στάση στο παραδοσιακό καφενείο στη γειτονιά Ξανθιάνικα κάτω από τις υπέροχες μουριές.
Κάστανα, καρύδια, μήλα και ότι βγάζει τούτος ο τόπος θα βρουν σίγουρα μια θέση στη βαλίτσα της επιστροφής. Επιπλέον, όλες οι λιχουδιές της Μάνης και της Καλαμάτας –σύγκλινο, ταλαγάνι, τραβηχτές πίτες, λαλάγγια- κρατούν για καιρό ζωντανές τις αναμνήσεις στον… ουρανίσκο!
