Του Αγίου Γεωργίου σήμερα και χιλιάδες άνδρες και γυναίκες που φέρουν ένα από τα πιο δημοφιλή ονόματα στην Ελλάδα, γιορτάζουν.
Σύμφωνα με τον ερευνητή Χάρη Φουνταλή, οι Γιώργηδες είναι πάνω από 171.000 στη χώρα μας και αποτελεί μακράν το δημοφιλέστερο όνομα.
Το Γεώργιος, Γιώργος στη σύγχρονη εκδοχή του, προέρχεται από τις λέξεις γη+έργο και σημαίνει γεωργός, αυτός που δουλεύει τη γη. Σημαίνει, ακόμη και αυτόν που επιδέχεται πνευματική καλλιέργεια. Το όνομα Γεώργιος είναι ελληνικό, προέρχεται από το ουσιαστικό «γεώργιον» που σημαίνει καλλιεργήσιμο και την περίοδο της εορτής του (23 Απριλίου) οι αγρότες σπέρνουν, εξ ου και η επωνυμία του «σποριάρης».
Σύμφωνα με την αγγλική Wikipedia, το όνομα έχει δωδεκαθεΐστικές καταβολές, αφού η λέξη «γεωργός» αναφέρεται στον Αριστοφάνη και, σύμφωνα με τις αρχαιοελληνικές πηγές, αποτελούσε επιθετικό προσδιορισμό του Δία («Ζευς Γεωργός»), καθώς μέσα στα καθήκοντά του ήταν και η προστασία των σοδειών.
Ως ιστορικό πρόσωπο, ο Άγιος Γεώργιος (συγκεκριμένα ο Τροπαιοφόρος, γιατί υπήρξαν πολλοί ακόμη Γεώργιοι που ανακηρύχθηκαν Άγιοι) γεννήθηκε στην Παλαιστίνη το 280 μ.Χ. και ήταν γιος ενός έλληνα ευγενή από την Καππαδοκία. Μαρτύρησε το 303 και έκτοτε έγινε «δημοφιλής» φιγούρα στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ο Γεώργιος σε νεαρή ηλικία κατατάχθηκε στον ρωμαϊκό στρατό, διακρίθηκε για την τόλμη του, αλλά όταν ομολόγησε την χριστιανική του πίστη, προκάλεσε το μένος του Διοκλητιανού, ο οποίος τον υπέβαλε σε μια σειρά φριχτών βασανιστηρίων (λόγχισμα και ξέσχισμα της σάρκας του με ειδικό τροχό από μαχαίρια, λάκκος με βραστό ασβέστη και πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια, και εν τέλει, αποκεφαλισμός). Αργότερα, δημιουργήθηκαν παραδόσεις γύρω από το όνομά του, με κυρίαρχη αυτή της νίκης εναντίον του δράκοντα που φυλούσε το νερό μιας πηγής στη Λιβύη. Σύμφωνα με την Παράδοση, το θηρίο δεν άφηνε τους κατοίκους να πάρουν νερό αν δεν του έδιναν βορά κάθε φορά ένα συντοπίτη τους. Οι κάτοικοι της περιοχής όριζαν με κλήρο το θύμα του δράκου για πολλά χρόνια. Ολόκληροι στρατοί αντιτάχθηκαν στο τέρας, χωρίς αποτέλεσμα. Ο κλήρος έπεσε και στη βασιλοπούλα, την οποία έσωσε ο Άγιος, νεαρός αξιωματικός πάνω στο άλογο, φονεύοντας το δράκο με το κοντάρι του.
